امير الصعيد
ما خبطوا على الباب التكسير وقف ولما فتحوا الباب كانت الاوضه مترتبه بطريقه جميله جدا ومنظمه بشكل رائع
كانوا بيبصوا لبعض بزهول ازاى دا يحصل
مفيش حاجه واقعه على الارض
رضوى انتى سمعتى اللي انا شوفته
ورد شوفتى انتى اللي انا سمعته
رضوى حسب علمى ان البيت ده مسكون وخصوصا الأوضه دى
ورد ايوه ما انا عارفه ان هو مسكون
ورد اومال هعيش في الشارع
رضوى يعنى عشان ما تعيشيش في الشارع تعيشي وسط العفاريت
ورد ههههههه عفاريت مين يا بنتى احنا اللي عايشين فيه
رضوى بقولك ايه تعالى نروح عند الحصانه فرحه وريرى الكلبه
ورد لو امير شافنا ھيموتنا
رضوى مش هيشوفنا
بقلم_أيات_عبدالرحمن
نروح عند امير ونسيبهم لحد ما يوصلوا
امير لو قولت ليكى ان انتى بجد وحشاني اوي مش هتصدقي نفسى اقابلك تانى لو مره واحده بس من يوم ما بعدتى وأنا ما بقيتش عارف انا عايش ازى انا عايش ومش عايش
ارجعى يا فرحه ارجعى الحصان ودموعه بتنزل
وهنا بتوصل رضوى ورد بما ان الكل مش موجود عرفت رضوى الطريق وراحت تقابل حبيبها
رضوى غريب اوى البنى آدم ده بحس ان هو عنده انفصام بس بكم شخصيه اوقات يكون شبه الأطفال واوقات يكون صعيدي واوقات يكون مش شكل الصعايده خالص اوقات حزين مش عارفه ليه بقيت شاغله نفسي بيه كده ليه فضولي ھيموتنى تجاهه عايزه اعرف كل
حاجه عنه
وشويه وامير بدء يلعب مع فرحه وريرى وهو بيضحك بصوت عالي والحصان صوت صهيله قوى وكإنه بيضحك وريرى الكلبه هى كمان وكإنها بتضحك على ضحكهم ودى حاجه كانت هتجنن رضوى
امير انتى بتعملى ايه هنا
رضوى مفيش
امير جيتى هنا ازاى
رضوى مع ورد بس هى رجعت البيت لطيفه اوى ريرى
امير بإبتسامه هى كده بتتعلق بالناس بسرعه
رضوى ممكن سؤال
امير اسألي
رضوى ليه الدموع اللي في عيونك دى
امير دموع في عيونى انا
رضوى ايوه احكيلى وماتخافش انا مش بحكى لحد
امير بس انا مفيش ح رضوى بتقاطعه
رضوى عارفه انى بتدخل في امورك الشخصيه بس
